Ulft, Netherlands

250 paar schoenen herinneren in Suderwick aan Nederlandse dwangarbeiders

De 250 paar schoenen bleven buiten staan tijdens de herdenkingsdienst. Foto: Jacqueline Reuver en Berthold Blesenkemper
250 paar schoenen stonden in keurige rijen voor de St.-Michael-kerk in Suderwick en verwarden in eerste instantie de bezoekers van de herdenkingsdienst. Was het hier vandaag verplicht om op blote voeten of in pantoffels te komen? Nee! De schoenen stonden symbool voor de 250 van in totaal 52.000 dwangarbeiders, die precies 80 jaar geleden uit Rotterdam werden weggevoerd tijdens een grote razzia en werden ondergebracht in Suderwick en het naburige Dinxperlo.
Redactie REGIO8 | 11 november 2024 16:30 | Aangepast op 11 november 2024 16:30
In een volgepakte kerk sprak de burgemeester van Aalten, Anton Stapelkamp (rechts op de foto), op indrukwekkende wijze over hen en hun lotgenoten. "Diepe wonden moet je reinigen om ze te laten genezen. Maar littekens blijven en herinneren altijd aan de pijn," zei de Nederlander over het dilemma tussen vergeven en vergeten.

Stapelkamps vader en oom waren – zij het aanvankelijk slechts indirect – betrokken bij de oorlogsmisdaden van de nazi's tijdens de inval in het buurland. Eerst bombardeerde de Duitse Luftwaffe medio mei 1940 Rotterdam, wat de overgave van het Koninkrijk Nederland afdwong. Uiteindelijk, op 10 november 1944, dreven Duitse troepen 52.000 overlevende mannen bijeen en dwongen hen in Duitsland te werken. "Rotterdam was daarna als uitgestorven," aldus de burgemeester.

Veel Rotterdammers vluchtten om aan de razzia te ontsnappen. Ze doken onder, zoals ook de familie van Stapelkamp, die in Aalten en nabij Hemden een schuilplaats vonden. Na de oorlog was het voor de dwangarbeiders moeilijk om over hun ervaringen te praten. In Nederland werden ze weinig erkend. Dit kwam deels doordat ze het op Duitse boerderijen vaak beter hadden dan de vele hongerlijdende landgenoten in Nederland. Anderzijds hadden ze voor de vijand gewerkt, wat onterecht de indruk van collaboratie wekte. Pas veel later werden de slachtoffers ook echt als slachtoffers erkend.

Anton Stapelkamp vertelde hoe hij in 2004 in zijn geboorteplaats Rotterdam een herdenkingsplaquette initieerde en onthulde. De liedschrijver Johan Meijer uit Amersfoort was destijds ook aanwezig. Hij heeft speciale liederen gecomponeerd over de razzia en het lot van de dwangarbeiders en droeg vandaag twee daarvan voor. Het koor Vision zorgde voor verdere muzikale begeleiding tijdens de herdenkingsdienst.

Ter afsluiting werd een verkorte versie van de documentaire "Dwangarbeid in Suderwick en Dinxperlo" van Willem Geven vertoond. Daarin wordt verteld hoe de locaties Stolte en ter Stegge aan de Heelweg werden gebruikt om 250 slachtoffers onder te brengen, hoe deze vaak op de omliggende boerderijen moesten werken en onder welke omstandigheden ze leefden.

In samenwerking met Made in Bocholt.
Vertaald door ChatGPT

Lees ook

Een grijs weekend op komst volgens weerboer Gerrit

Gerrit Vossers neemt iedere vrijdag voor De Gelderlander en REGIO8 de weersvoorspellingen voor het w...

Van referendum tot aan bemiddeling ambassade: grensbewoners blijven druk uitoefenen om Duitse windjoekels te weren

Nederlandse en uit enkele gemeenten ook Duitse inwoners aan de grens zetten alles op alles om de meg...

Nederlandse en Duitse grenscontroles zijn een wereld van verschil

Nederland heeft sinds deze week in navolging van Duitsland grenscontroles ingevoerd. Beide landen co...

Grensgangers hoeven alleen rekening te houden met onverwachte grenscontroles

Reizigers kunnen voorlopig zonder grote vertragingen de grens oversteken, wel moeten zij rekening ho...

Geen doorlaatposten en fuiken voor grenscontroles vanaf 9 december

Geen vaste doorlaatposten, geen extra krachten voor de Koninklijke Marechaussee en geen extra kosten...

Duits recht regeert bij planning hoge windturbines op de landsgrens, ‘daar schrikken we van’

Een botsing in de raadszaal tussen Nederlandse grensinwoners uit Rekken en Duitse gemeente Stadt Vre...